Του Ονασαγόρα
Ενώ στο ΑΚΕΛ συνεχίζεται ο σάλος για τις αντιδράσεις της Ειρήνης Χαραλαμπίδου για την υποψηφιότητα του Γιώργου Παμπορίδη, προστέθηκε και η αναμπουμπούλα με τον Νιαζί Κιζίλγιουρεκ. Η θύελλα στην επιτροπή Θεσμών, όπου συζητήθηκε και η διπλή ιδιότητα του τουρκοκύπριου ευρωβουλευτή του ΑΚΕΛ και καθηγητή στο πανεπιστήμιο Κύπρου, βγήκε δυναμικά προς τα έξω με δηλώσεις και αντι-δηλώσεις βουλευτών και άλλων.
Εντός της επιτροπής Θεσμών ο Θεμιστοκλέους έκανε ξανά το… θαύμα του με παρεμβάσεις και αντιπαραθέσεις με συναδέλφους του, όπως τον Λουκαΐδη, την Χαραλαμπίδου και την Ατταλίδου.
Τόσο η Ειρήνη Χαραλαμπίδου όσο και η Αλεξάνδρα Ατταλίδου απολογήθηκαν στον πρυτανη του Πανεπιστημίου Κύπρου για τη συμπεριφορά του Θεμιστοκλέους ο οποίος ειρωνευόταν και διέκοπτε τον πρύτανη όταν αυτός τοποθετήθηκε. Στην υπόδειξη δε του Λουκαΐδη για παραβίαση του κανονισμού για επίδειξη σεβασμού προς τους προσκεκλημένους, ο Θεμιστοκλέους κατηγόρησε τον Λουκαΐδη ότι πήγε στην επιτροπή για να ποδηγετήσει τη συζήτηση. Ευτυχώς που παρενέβει πυροσβεστικά ο πρόεδρος της Επιτροπής Δημήτρης Δημητρίου σημειώνοντας ότι ο Λουκαΐδη είναι κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος και του έδωσε τον λόγο.
Ωστόσο, όση υπερβολή υπήρξε εντός της συνεδρίας της επιτροπής άλλη τόση υπήρξε και εκτός, από τις αντιδράσεις του ίδιου του Νιαζί. Ο ευρωβουλευτής που διατηρούσε μέχρι πρότινος και τη θέση του καθηγητή στο πανεπιστήμιο Κύπρου μετέτρεψε την συνταξιοδότησή του από το πανεπιστήμιο, ύστερα από νομικές γνωματεύσεις για ασυμβίβαστο, σε εθνική υπόθεση. Δικοινοτική και ρατσιστική, για την ακρίβεια. Στην μακροσκελή δήλωσή του μετά την ανακοίνωση της συνταξιοδότησής του από το πανεπιστήμιο υποστήριξε, όπως και κάποιοι βουλευτές, πως στοχοποιήθηκε επειδή είναι Τουρκοκύπριος. Φαίνεται να έχει ξεχάσει και ο ίδιος και όσοι στηρίζουν αυτή την άποψη, ότι ψηφίστηκε ευρωβουλευτής κυρίως από Ελληνοκύπριους, οι οποίοι προφανώς δεν μέτρησαν αν είναι Τουρκοκύπριος ή όχι.
Παρά τις υπερβολές και τα ανεπίτρεπτα σχόλια του Θεμιστοκλέους, που δεν ακούγονται για πρώτη φορά και όχι μόνο κατά του Νιαζί, κανένας δεν μπορεί να παραγνωρίσει ότι Ελληνοκύπριοι με πολιτειακό αξίωμα έτυχαν αντίθετης μεταχείρισης από τον Τουρκοκύπριο Νιαζί. Και ο πρώην υπουργός Παιδείας Δημητρίου, και ο τέως ΥΠΕΞ Χριστοδουλίδης είχαν προβλήματα με το πανεπιστήμιο Κύπρου που αυτόβουλα, για αυτούς και μόνον και όχι για τον Νιαζί, τους αφαίρεσε την δυνατότητα να παραμένουν εργοδοτούμενοι με άδεια άνευ απολαβών. Αλλά και το ΑΚΕΛ που έχει ξεσηκώσει τον κόσμο όλο για τον Νιαζί, μάλλον ξεχνά την φασαρία που έκανε για τον Νουρή όταν εντόπισε μια αναφορά ότι ήταν και καθηγητής στο πανεπιστήμιο Φρέντερικ, ενώ είναι υπουργός Εσωτερικών.
Όπως διερωτήθηκε χθες βουλευτής, μετά τον σάλο που προκλήθηκε και την «προκλητική» όπως την χαρακτήρισε δήλωση του Νιαζί: «Τι περισσότερο έχει ο Νιαζί για να είναι υπεράνω και των νομοθεσιών και των διαδικασιών και να το διεκδικεί μάλιστα με τόση ένταση, πολιτικοποιώντας την δική του περίπτωση; Το ότι είναι Τουρκοκύπριος δεν δικαιολογεί, τουλάχιστον σε αυτή την περίπτωση, μεροληπτική συμπεριφορά υπέρ του. Εργάστηκε για δεκαετίες στο Πανεπιστήμιο Κύπρου και εκλέχθηκε ευρωβουλευτής από τον κυπριακό λαό. Ποια ρατσιστική διάθεση εις βάρος του καταγγέλλει; Θεωρεί ότι η συμπεριφορά του αποδίδει την πραγματική εικόνα της κυπριακής κοινωνίας και συμβάλλει στη δημιουργία κλίματος συνεργασίας μεταξύ των δύο κοινοτήτων;»
Πάντως υπήρξε χθες και άλλη αντίδραση για το θέμα. Πολιτικό στέλεχος διερωτήθηκε γιατί το ΑΚΕΛ που αντιδρά τόσο έντονα δεν μερίμνησε τόσο καιρό να τροποποιήσει τον σχετικό νόμο για να τερματιστούν οι εντάσεις;
Σίγουρα θα έχει μεγάλο ενδιαφέρον η δίκη στην οποία θα προσφύγει ο Νιαζί. Κυρίως για τα επιχειρήματα που θα ακουστούν και πως θα επιχειρηθεί να αναδειχθεί η ρατσιστική συμπεριφορά που ο ίδιος επιμένει ότι βιώνει.
*Στο νοητό σταυροδρόμι της εξουσίας της Κύπρου ο Πρόεδρος ξεκινά την ανάβασή του από τον πάτο του πηγαδιού των τειχών στην οδό Ομήρου που διαπερνά τον πολιτικό μας βουλευτικό πολιτισμό εντός του παρηκμασμένου πολυπολιτισμικού κήπου, για να ανέβει με κακουχίες ιερομάρτυρα τον Λόφο της Σεβέρη, ξαποσταίνοντας για λίγο από τα πολεμικά παίγνια υπό το θλιμμένο βλέμμα του υπό απόκρυψη τις νύχτες Κυριάκου Μάτση. Όταν όμως ο λόφος καταληφθεί, είτε συγκυριακά είτε από τακτική μαεστρία, τα λάφυρα είναι μεθυστικά. Τον κατήφορο της επιστροφής στην οδό Ομήρου δεν τον επέλεξε ποτέ κανείς.
